Пятніца, шосты і апошні дзень пілігрымкі. Ужо сёння СМЕП увойдзе ў Будслаў. Толькі 15 кіламетраў раніцай аддзяляла пілігрымаў ад канчатковай мэты іх падарожжа.
Пяты дзень падрыхтаваў для пілігрымаў шлях даўжынёй у 24 кіламетры, а разважалі яны ў гэты дзень над тэмай “Служэнне і ахвярнасць у сям’і”.
Чацвёрты дзень у СМЕП для пілігрымаў распачаўся са святой Імшы, якую цэлебраваў біскуп Аляксандр Яшэўскі SDB.
На трэці дзень пілігрымаў чакала падарожжа з Нарачы да Вілейкі працягласцю ў сямнаццаць кіламетраў. У гэтай дарозе яны разважалі над інтымнымі адносінамі з Богам у сям’і, менавіта так гучала тэма трэцяга дня ў СМЕП.
Кажуць, што панядзелак дзень цяжкі, так гэта ці не адказаць складана, але дадзены пастулат дакладна не распаўсюджваецца на пілігрымаў. Пілігрым, нягледзячы на стомленасць, мазалі, дажджы і спёку заўсёды застаецца вясёлым, бо ведае, што ягоны шлях ідзе да Маці Божай.
25 чэрвеня са Смаргоні вырушыла Васямнадцатая Салезіянская Моладзевая Евангелізацыйная Пілігрымка , а скарочана #СМЕП18. Больш за сотню маладых людзей, разам са святарамі і сёстрамі распачалі свой шлях у Будслаў, каб там спаткацца з Маці Божай.
Завяршылася сямнадцатая Салезіянская Моладзевая Евангелізацыйная Пілігрымка (#СМЕП17) Смаргонь – Будслаў. На працягу 6 дзён амаль 150 чалавек дзяцей і моладзі пад кіраўніцтвам ксяндзоў салезіянаў крочылі да Маці Божай Будслаўскай. Вырушыла пілігрымка 26 чэрвеня, тым самым далучыўшыся да дзясяткаў іншых пілігрымак, якія рознымі сцежкамі і дарогамі нашай бацькаўшчыны кіравалі свой шлях да Будслава. Сваім прыкладам пілігрымы ўцелаўлялі ў жыццё свой уласны вокліч: “На Беларусі Бог жыве!”
Лепей пераносьце ўсялякае зло і непрыемнасці гэтага свету, чым сумеснае жыццё і прабыванне з людзьмі, якія могуць стаць небяспекай збаўлення вашай душы.