30 кастрычніка салезіянская сям'я Беларусі сабралася ў вёсцы Дварэц Дзятлаўскага раёна, каб памаліцца за памерлых сабратоў і асвяціць новыя помнікі траім сабратам.
12 ліпеня 2020 года на ўрачыстай святой Імшы быў прызначаны новы пробашч парафіі Святога Міхала Арханёла ў Смаргоні - кс. Павел Шчарбіцкі SDB.
Хвала Хрысту!
Паважаныя і дарагія нашыя сёстры! Сёння, у дзень успаміну вашай заснавальніцы св. Марыі Дамінікі Мадзарэлло, дазвольце скіраваць да ўсіх вас словы самых найлепшых пажаданняў і сардэчнай падзякі за тое, што вы з намі і што раздзяляеце радасць салезіянскай харызмы!
Хрыстус уваскрос, каб чалавек знайшоў праўдзівае значэнне свайго існавання,
каб чалавек жыў паўнатой свайго жыцця: каб чалавек жыў з Бога і ў Богу.
Вірус змяніў наш свет за вельмі кароткі час. Жыццё як быццам бы спыняецца альбо становіцца больш павольным. У розных краінах прымаюцца рашучыя меры, каб спыніць распаўсюджванне каронавіруса, у многіх сферах грамадскае жыццё становіцца іншым. Усё больш і больш мерапрыемстваў рознага характару адмяняецца, усё часцей і ў нашай краіне вядзецца дыскусія, як каронавірус паўплывае на працу і жыццё нашага грамадства.
Салезіяне з розных куткоў свету сабраліся разам, каб абмеркаваць актуальныя пытанні, якія ставіць перад імі сучаснасць. Тэматыка сёлетняй Капітулы ўяўляе сабой адначасова і канкрэтнае пытанне, якое прадстаўнікі таварыства задаюць самі сабе: якія салезіяне для сучаснай моладзі? Адказ на гэтае пытанне дапаможа салезіянам працягваць быць для маладога чалавека, як кажа Канстытуцыя, знакам Божай Любові. Гэтае пытанне з’яўляецца фундаментальным, таму што закранае ўсе аспекты жыцця салезіяніна святара, які павінен мець сэрца Добрага Пастыра: яго духоўнасць, яго фармацыю, яго адукацыю, яго асабістае сведчанне і гд. Варта дадаць, што актыўны ўдзел у падрыхтоўцы Капітулы прымала моладзь, якая мела магчымасць загадзя прадставіць свае ідэі і прапановы.
9 студзеня ў гарадскім пасёлку Наваельня (Дзятлаўскі раён) адбылося асвячэнне дома дзённага прабывання для дзяцей пасля капітальнага рамонту.
Прымаю аднолькава і пахвалу і вымовы, бо калі мяне хваляць, гавораць, кім павінен быць, а калі мне робяць вымовы, гавораць, кім я ёсць.
